Το έθιμο της Πρωταπριλιάς, με τα αθώα ψέματα και τις αστείες φάρσες, μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες, έναν λαό που κατοικούσε στο μεγαλύτερο μέρος της Κεντρικής Ευρώπης και έφτανε μέχρι τη νότια Γαλλία, την Ισπανία και τη βόρεια Ιταλία.
Οι Κέλτες, λοιπόν, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Παρά τις δυνατότητες και το μεράκι που είχαν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονταν δύσκολα.
Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο “κώδικας δεοντολογίας” των ψαράδων από εκείνα τα χρόνια μέχρι και σήμερα, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει, για να κομπάσουν για τις ικανότητες τους. Έτσι, αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.
Η δεύτερη εκδοχή θεωρείται πιο βάσιμη ιστορικά καθώς βασίζεται σε ιστορικά και επιβεβαιωμένα γεγονότα, και θέλει γενέτειρα του εθίμου να είναι η Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η “1η Απριλίου”.
Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες κι έτσι οι αντιδραστικοί που δεν ήθελαν να συμβιβαστούν με τη νέα πραγματικότητα, συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν.
Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό στο γνωστό έθιμο της Πρωταπριλιάς.
Ο Ψεύτης Βοσκός!!!!!!
ΕΝΑ ΨΈΜΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΑ!!!!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου