Λίγα
λόγια για το έθιμο της «Χελιδόνας»…
Σε
πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της
εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα
χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα
χελιδονίσματα. Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα,
και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο,
Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα.
Την
«χελιδόνα» σε κάποιες περιοχές την στολίζουν με φύλλα κισσού, που είναι
χαρακτηριστικό της αειθαλούς βλάστησης, σε άλλες, με ζουμπούλια ή άλλα ανοιξιάτικα
λουλούδια, κι αλλού της κρεμούν κουδουνάκια και πολύχρωμα χαρτιά.
Οι
«Χελιδονιστές», οι οποίοι ήταν κυρίως παιδιά αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις
ενήλικες, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των
χελιδονιών. Παλιά, οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι,
αυγά και σε λίγες περιπτώσεις χρήματα. Τα λεφτά καθώς και ότι προϊόντα μάζευαν
τα παιδιά τα αφιέρωναν στην εκκλησία.
Κάποια
«χελιδονίσματα» χαιρετίζουν το έαρ, την άνοιξη και απαγγέλλουν στίχους, για να
διώξουν τον χειμώνα ή τον τελευταίο μήνα του, τον Φλεβάρη.
«…Ήρθε
πάλι η Χελιδόνα, ήρθε πάλι η Μελιδόνα απ” τη θάλασσα μακριά και μας έφερε καλά,
τη δροσιά και τη χαρά και τα κόκκινα αυγά. Χελιδόνα έρχεται απ” την Άσπρη
Θάλασσα θάλασσαν επέρασε και σπυρί κονόμησε κάθισε και λάλησε. Χελιδόνι μου
γοργό, που “ρθες απ” την έρημο, τι καλά μας έφερες;- Την υγεία και τη χαρά και
τα κόκκινα τ” αυγά…»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου