ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ


 

                         ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

 

Την τιμητική τους έχουν στις  30 Ιανουαρίου οι τρεις Ιεράρχες, με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να μένουν κλειστά για να τιμήσουν τους προστάτες των Γραμμάτων.

 Ποιοί ήταν όμως οι τρεις Ιεράρχες και γιατί τους τιμούμε; 

Με τον όρο Τρεις Ιεράρχες, αναφερόμαστε συνοπτικά στους τρεις επιφανείς Αγίους και θεολόγους, Βασίλειο τον Μέγα, Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό. 

Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η Ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους.

                                   
                                  
                           Βασίλειος ο Μέγας

 


Ο Άγιος Βασίλειος ή Βασίλειος Καισαρείας, υπήρξε επίσκοπος Καισαρείας και θεωρείται Πατέρας της Εκκλησίας και ένας εκ των μεγαλύτερων θεολόγων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η συμβολή του στην χριστιανική θεολογία θεωρείται κεφαλαιώδης ενώ σ΄αυτόν αποδίδεται και η «θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου». Ο Μέγας Βασίλειος σπούδασε στην Αθήνα και θεωρούσε πολύ σημαντική τη μελέτη των κλασσικών συγγραφέων και της ελληνικής φιλοσοφίας, φυσικά υπό το χριστιανικό πρίσμα. Η συμβολή του στην ανάπτυξη των γραμμάτων και της φιλανθρωπίας τον κατέστησαν μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Χριστιανικής παράδοσης.

                                 
                            Ιωάννης ο Χρυσόστομος

 


Θεωρείται πως η γλώσσα του «έσταζε μέλι» καθώς υπήρξε ο πιο χαρισματικός ρήτορας της εποχής του. Διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάπτυξη της φιλανθρωπίας. Μάλιστα τα ημερήσια συσσίτεια που οργάνωσε έτρεφαν 7.000 ανθρώπους!
Στον τομέα της φιλοσοφίας, μπορεί να απέρριπτε τις θεωρίες των αρχαίων Ελλήνων περί Θεού ωστόσο δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τις εργαλειακές μεθόδους της φιλοσοφίας τους προκειμένου να αναπτύξει μια συστηματική θεολογία.

Στη ζωή του υπήρξε υπόδειγμα ασκητή ενώ δεν παρέλειπε να καταδικάζει εκείνους τους ιερείς που πλούτιζαν από την ιδιότητά τους. Ήταν τέτοια η σκληρή κριτική που ασκούσε στους Αυτοκράτορες, που τελικά η αυλή τον κυνήγησε και τον εξόρισε. Όμως η φήμη του τον ξεπέρασε αφού θεωρείται Άγιος από όλες σχεδόν τις χριστιανικές ομολογίες.

                                      
                                       
                             Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός

 


Γνωστός και με το προσωνύμιο «θεολόγος», ο Γρηγόριος υπήρξε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα. Η επιρροή του στην Τριαδική θεολογία θεωρείται τόσο σημαντική που έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Υπήρξε φίλος του Μεγάλου Βασιλείου καθώς και του αδελφού του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης.

Ήταν σφοδρός οπαδός των γραμμάτων και επιθυμούσε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ ελληνόφωνων και λατινόφωνων θεολόγων της εποχής του. Εκτός από εξαιρετικός θεολόγος όμως, υπήρξε και πολύ καλός ποιητής, αφού έγραψε αρκετά ποίηματα με θεολογικά και ηθικά θέματα.

 

 

 

 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Χειμώνας!!!!!!!!

                   Χειμώνας .........
 
η εποχή όπου η φύση ντύνεται στα λευκά,

πολλά δέντρα μένουν γυμνά, κάνει πολύ κρύο και
 

η μέρα είναι πιο μικρή από τη νύχτα....




 
Χιόνι!!!!!!!!!!!
 

      
                                                        Κρύο!!!!!!!!!!!





                                                         Παγωνιά!!!!!!!!!!!!!!!!

 
 
 

 
 



Ντυνόμαστε με  χοντρά ζεστά ρούχα για να προφυλαχτούμε από το κρύο




 

Πολλά ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη......δηλαδή αλλάζει ο μεταβολισμός τους, χαμηλώνουν οι χτύποι της καρδιάς και τρέφονται από το λίπος τους!
Έτσι αντιμετωπίζουν το κρύο και την πείνα....


Η  χειμερία  νάρκη είναι ο χρόνος που κάποια  ζώα πέφτουν για ύπνο, για όσο καιρό κάνει κρύο. Αυτός ο ύπνος δεν είναι όπως ο ανθρώπινος ύπνος, όπου οι δυνατοί θόρυβοι μπορούν να μας ξυπνήσουν. Στη χειμερία νάρκη, το ζώο μπορεί να κινηθεί γύρω ή να αγγιχτεί και να μην το ξέρει. Μερικά ζώα πηγαίνουν μόνο σε έναν προσωρινό ύπνο και μπορούν ξυπνήσουν γρήγορα. Όπως οι  ΑΡΚΟΥΔΕΣ. Αν και  χρησιμοποιούμε  τη λέξη  "ύπνος" μερικές φορές, η χειμερία νάρκη είναι διαφορετική από τον κανονικό ύπνο. Με τον κανονικό ύπνο, το ζώο κινείται  λίγο, έχει έναν ενεργό εγκέφαλο, και μπορεί ξυπνήσει πολύ γρήγορα. Όταν όμως πέφτει στην αληθινή χειμερία νάρκη, το ζώο μοιάζει να έχει πεθάνει. Δεν υπάρχει καμία μετακίνηση και παίρνει πολύ καιρό  για να ξυπνήσει  αρκετά και να μπορέσει να περπατήσει ακόμη και γύρω-  γύρω.

Αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί οι αρκούδες και διάφορα άλλα ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη;  
Τι συμβαίνει στο σώμα τους και τι είναι αυτή η χειμερία νάρκη;


Η αιτία είναι η δυσκολία στην αναζήτηση τροφής και κατ’ επέκταση, η έλλειψη της. Άρα λοιπόν τα ζώα που είναι να πέσουν σε χειμερία νάρκη, πρέπει να προετοιμαστούν καλά.  


Η προετοιμασία που κάνει κάθε ζώο πριν πέσει σε χειμερία νάρκη, είναι να αρχίσει να τρώει λαίμαργα κατά τη διάρκεια όλης της μέρας, κατά τις θερινές περιόδους!  


Με αυτόν τον τρόπο, θα αποκτήσει αρκετό λίπος το σώμα του, το οποίο ουσιαστικά θα κάψει κατά την διάρκεια της «χειμερίας νάρκης» του. Έτσι λοιπόν το ζώο, μόλις ξυπνήσει θα είναι δυνατό, όπως ήταν και το φθινόπωρο που ετοιμαζόταν για την «χειμερία νάρκη» του!

     Προετοιμασία ζώων για χειμερία νάρκη





για να «πέσουν» τα ζώα σε χειμερία νάρκη πρέπει πρώτα να προετοιμαστούν, δηλαδή όπως αναφέραμε πιο πάνω, να τραφούν καλά, αλλά και να ετοιμάσουν τις φωλιές τους.
 
Πρέπει να κρυφτούν καλά γιατί κατά εκείνη την περίοδο, είναι ευάλωτοι στους θηρευτές τους. Μερικές φορές βέβαια, συγκεντρώνουν τροφή ακριβώς δίπλα από εκεί που κοιμούνται, ξυπνάνε για λίγο, τρώνε και ξανακοιμούνται!  

Με λίγα λόγια τα ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη γιατί πολύ απλά, την χειμερινή περίοδο, δεν μπορούν να επιβιώσουν!  

Όταν ένα ζώο πέφτει σε χειμερία νάρκη, η θερμοκρασία του σώματός του πέφτει, οπότε πρέπει να είναι προστατευμένο καλά με λίπος και με μια ζεστή φωλιά!  

Επίσης η αναπνοή του ζώου, όπως και οι κτύποι της καρδιάς, επιβραδύνονται τόσο πολύ που νομίζεις πως είναι νεκρό! 

Ζώα που πέφτουν σε «χειμερία νάρκη» είναι
 η αρκούδα, τα φίδια, τα σαλιγκάρια, σαύρες, κάστορες, οι βάτραχοι, και πολλά άλλα!  


 


 
 

 
 
                          
                   
 
 
Βίντεο για την αρκούδα
                     
 
 
                                          Κατασκευές :
  φτιάξαμε χιονάνθρωπους ,πιγκουίνους , δέντρα ,χελωνίτσες
      σκουφάκια με γάντια !!!!!!!!!







 




 
                           Πω πω κρύοοοο!!!!!!!!!!!!
                



 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 


 



 

 

 




 


 
 

 
 




 



 
 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Κοπή Βασιλόπιτας






Την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014 κόψαμε τη βασιλοπιτά μας .


Το φλουρί το κέρδισε η μαθητριά μας Μαρίνα. Ευχόμαστε  τόσο στη Μαρίνα όσο

και στα υπόλοιπα παιδιά να έχουν υγεία να είναι πάντα χαρούμενα και 

ευτυχισμένα.

Τη Βασιλόπιτα μας την πρόσφερε η μαμά ενός μαθητή μας ,την ευχαριστούμε 

 θερμά για την πολύτιμη βοήθεια που μας έχει προσφέρει μέχρι σήμερα και είναι 

πάντα πρόθυμη. 



  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Τα Παραμύθια


     Μια φορά κι έναν καιρό ήταν… τα παραμύθια






«Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δώσ’ της κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν’ αρχινίσει … ». Αρκούσε αυτό ή ένα παρόμοιο άκουσμα για να αιχμαλωτίσει την προσοχή των μικρών παιδιών, την ώρα που με δεξιοτεχνία και μυστήριο ο παππούς, η γιαγιά, ο γονιός ή ο δάσκαλος αναλάμβανε τον πολυαγαπημένο ρόλο του παραμυθά. Γλυκές αναμνήσεις… Τα παιδικά χρόνια όλων μας είναι συχνά στενά συνυφασμένα με τα παραμύθια. Με ιστορίες που διηγούνται κατορθώματα ηρώων, περιπέτειες, τα βάσανα και τις χαρές ανθρώπων ή ζώων, με ιστορίες που μιλούν για δράκους και νεράιδες, για μάγισσες και ξωτικά, για γενναίους πρίγκιπες κι όμορφες πριγκίπισσες.

Τι είναι όμως παραμύθι; Σύμφωνα με ένα σύγχρονο γαλλικό λεξικό, παραμύθι είναι ένα λογοτεχνικό έργο που αφηγείται γεγονότα πραγματικά ή φανταστικά. Κι αυτό που κυρίως έχει σημασία είναι πως το παραμύθι είναι πρώτα από όλα αφήγηση.[1] Παραμύθια απ’ όλο τον κόσμο, από την Ανατολή μέχρι τη Δύση, προσπαθούν να ερμηνεύσουν φυσικά φαινόμενα, ανθρώπινες συμπεριφορές, εγείρουν τη φαντασία, ψυχαγωγούν, περνούν μηνύματα, διασκεδάζουν και διδάσκουν. Κουβαλούν τις λαϊκές παραδόσεις του τόπου προέλευσής τους, τις αντιλήψεις, τη γλώσσα με τους πλούσιους συχνά τοπικούς ιδιωματισμούς της, τα ιδιαίτερα στοιχεία του πολιτισμού κάθε χώρας ή περιοχής. Από τον Αίσωπο (6ος αι. π.Χ.) μέχρι τους αδερφούς Γκριμ (αρχές 19ου αι. μ.Χ.) κι έως τους σύγχρονους συγγραφείς παραμυθιών η ποικιλία και κυρίως ο αριθμός των παραμυθιών αντιστοιχούν σε ένα πολύ μεγάλο αριθμητικό ψηφίο.

Τα παραμύθια διαδίδονταν αρχικά -και για πολύ καιρό έπειτα- προφορικά, από στόμα σε στόμα, και περνούσαν έτσι από γενιά σε γενιά. Άξια λόγου είναι η διάδοση τους σε διάφορα μέρη του κόσμου ή η επιρροή που άσκησαν κάποια στη δημιουργία νέων σε τόπους διαφορετικούς από την αρχική τους προέλευση. Σ’ αυτό το γεγονός καθοριστική ήταν η μετακίνηση πληθυσμών π.χ. λόγω εμπορίου, ταξιδιών, μετανάστευσης ή ακόμη εξαιτίας κατάκτησης περιοχών από άλλους λαούς. Επίσης, αξιοπρόσεκτο είναι και το φαινόμενο των πολλών διαφορετικών εκδοχών ή παραλλαγών παραμυθιών ή μύθων πολύ δημοφιλών. Για παράδειγμα υπάρχουν τουλάχιστον 70 παραλλαγές της Κοκκινοσκουφίτσας σε όλη την υδρόγειο και μάλιστα με προέλευση της ιστορίας της που χάνεται βαθιά στο χρόνο.


Επιπλέον, η συμβολή της ψυχανάλυσης στο πεδίο των παραμυθιών προσέφερε μια νέα αντίληψη, πως ,όπως τα όνειρά μας, έτσι κι οι αφηγήσεις που κάνουμε, σημαίνουν κάτι άλλο από αυτό που λένε. Ο ίδιος ο Φρόυντ είχε υπογραμμίσει το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι αφηγήσεις, οι μύθοι, τα παραμύθια, προκειμένου να καταλάβουμε τις συμπεριφορές των ανθρώπων που καμιά φορά μοιάζουν ανεξήγητες αλλά στην πραγματικότητα είναι πάντα αιτιολογημένες, ατομικά και συλλογικά.[1]

Τα παραμύθια δεν απευθύνονται μόνο στα μικρά παιδιά. Αν αφεθείτε στη μαγεία τους, θα ακούσετε ξανά τον ψεύτη βοσκό να καλεί σε βοήθεια, τη Σεχραζάντ να αφηγείται στον Πέρση βασιλιά το ανολοκλήρωτο παραμύθι της, την κακιά μητριά να αναρωτιέται αν είναι η ομορφότερη στον κόσμο. Κι αν ακούσετε προσεκτικά, ίσως αυτή τη φορά να σας ψιθυρίσουν μια διαφορετική αλήθεια τους.


΄

πηγή:
[1] Ζορζ Ζαν, Η δύναμη των παραμυθιών, εκδ. Καστανιώτη.


Αλεξάνδρα Δεσκάτα, εκπαιδευτικός


  • Μετά τις γιορτές ξεκίνησε στο Νηπιαγωγείο μας η Δανειστική Βιβλιοθήκη.
Τα νήπια  κάθε  Παρασκευή διαλέγουν από ένα παραμύθι .Μαζί παίρνουν και ένα

 φυλλάδιο όπου θα πρέπει να γράψουν το όνομά τους ,τον τίτλο του βιβλίου και 

να ζωγραφίσουν ότι τους άρεσε περισσότερο και τους έκανε εντύπωση. Την τρίτη

 που θα τα επιστρέψουν θα γίνει συζήτηση σχετικά με την ιστορία που διάβασαν τι 

τους άρεσε περισσότερο, τι τους έκανε εντύπωση τυχόν απορίες.






  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Αλκυονίδες ημέρες





Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν παρατηρήσει μέσα στον χειμώνα κάποιες μέρες καλοκαιρίας. Οι μέρες αυτές τοποθετούνται στο χρονικό διάστημα από την 15η Δεκεμβρίου έως και την 15η Φεβρουαρίου , με μεγαλύτερη συχνότητα το διάστημα 15-31 Δεκεμβρίου και 16-31 Ιανουαρίου. Ήταν μέρες με πολύ ήλιο, χωρίς σύννεφα. Αυτές τις μέρες τις ονόμασαν Αλκυονίδες μέρες από το πουλί την Αλκυόνη που σύμφωνα με το μύθο πριν γίνει  πουλί  ήταν μία πανέμορφη γυναίκα κόρη του Θεού των ανέμων Αίολου και της Ενάρετης.

                                      
                  Ο μύθος



Σύμφωνα με το μύθο , η Αλκυόνη πριν γίνει πουλί , ήταν μια πεντάμορφη κοπέλα , κόρη του Αίολου , του θεού του ανέμου  και της Ενάρετης .
Η Αλκυόνη ήταν παντρεμένη με τον Κύηκα κι ήταν τρισευτυχισμένη . Περνούσαν τόσο όμορφα , που άρχισαν να πιστεύουν σιγά – σιγά ότι δεν είναι κοινοί θνητοί , αλλά ισάξιοι με τους 12 Θεούς του Ολύμπου .
Ο Κύηκας θεώρησε τον εαυτό του ισάξιο του Δία και η Αλκυόνη πίστευε πως ήταν ισάξια της Ήρας . Μάλιστα άρχισαν να αποκαλούν ο ένας τον άλλο με τα ονόματα των Θεών . Αυτό προκάλεσε την οργή του Δία . Όταν το έμαθε θύμωσε τόσο πολύ , που έριξε έναν κεραυνό στο καράβι του Κύηκα κι αυτός μη μπορώντας να παλέψει με τα μανιασμένα κύματα , πνίγηκε .


Η Αλκυόνη περίμενε τον άνδρα της στο ακρογιάλι και καθώς περνούσε η ώρα κι ο καιρός η αγωνία της  μεγάλωνε ακόμη περισσότερο . Μέσα από τη μανιασμένη θάλασσα το μόνο που μπορούσε πια να αντικρύσει ήταν κάποια ξύλα από το καράβι του Κύηκα . Άρχισε τότε να κλαίει απαρηγόρητα . Ημερόνυχτα θρηνούσε το χαμό του αγαπημένου της Κύηκα . Ο Δίας στο τέλος τη λυπήθηκε και τη μεταμόρφωσε σε ένα πανέμορφο πουλί , με λαμπερά γαλάζια φτερά  , την αλκυόνα (Alcedo atthis ) .



Το μαρτύριο όμως της αλκυόνας δεν τελείωνε εδώ . Γεννούσε τα αυγά της μέσα στη βαρυχειμωνιά και τα κλωσούσε πάνω σε πέτρες και βράχια στις ακτές . Κάποιες φορές τα αγριεμένα κύματα όμως ορμούσαν με μανία πάνω στη φωλιά της κι αυτή καταστρεφόταν μαζί με τα αυγά της .

Ο Δίας και πάλι έδειξε συμπόνια στην αλκυόνα κι έτσι μέσα στην καρδιά του χειμώνα , οι άνεμοι κοπάζουν κι ο ήλιος λάμπει , βοηθώντας την αλκυόνα να κλωσήσει τα αυγά της 
.
Οι ζεστές αυτές μέρες του Ιανουαρίου ονομάστηκαν γι' αυτό το 

λόγο αλκυονίδες μέρες.


                              




  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Επιστροφή στο σχολείο μετά τις γιορτές




Σε λίγες ημέρες, θα πρέπει να πείσετε τα μικρά σας ότι οι διακοπές τελείωσαν και πρέπει να γυρίσουν στο σχολείο. Και αν δεν ανήκετε στις ελάχιστες τυχερές, των οποίων τα παιδάκια θα χαρούν με την ιδέα, διαβάστε τις παρακάτω συμβουλές για το πώς θα τα συνοδεύσετε στο σχολείο ή το σχολικό με όσο το δυνατόν λιγότερους κλαυθμούς και οδυρμούς.

-Δημιουργήστε του αίσθημα ανυπομονησίας… «θα δεις τους φίλους σου».
-Περιγράψτε τους αναλυτικά (ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού) τι πρόκειται να συναντήσουν και τι θα κάνουν κάθε μέρα.
-Να τα ενημερώσετε για πρακτικά θέματα, όπως ποιος θα τα πηγαίνει και θα τα παίρνει από το σχολείο, τι ώρα κ.λπ., ώστε να μη νιώθουν ανασφάλεια.
-Να τα ρωτήσετε για το τι μπορεί να τα φοβίζει ή να τα αγχώνει, τι νομίζουν τα ίδια ότι θα συναντήσουν (θυμηθείτε να δείχνετε απόλυτο σεβασμό στους φόβους τους) και να καταστρώσετε μαζί ένα «σχέδιο αντιμετώπισης», όσο το δυνατόν πιο αναλυτικό. Να τους θυμίσετε άλλες καταστάσεις που τα φόβιζαν και κατάφεραν να τις αντιμετωπίσουν με επιτυχία.
Καλό κουράγιο.
Πηγή: zougla


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ


                     Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ







Μεγάλη εορτή του Χριστιανισμού, σε ανάμνηση της Βάπτισης του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο (ή Βαπτιστή). Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Ιανουαρίου και είναι η τρίτη και τελευταία εορτή του Δωδεκαημέρου, που ξεκινά με τα Χριστούγεννα. Λέγεται, επίσης, Επιφάνεια και Φώτα.

Το όνομα της εορτής προκύπτει από τη φανέρωση των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας, που σύμφωνα με τις Γραφές συνέβη κατά τη Βάπτιση του Ιησού. Στις Δυτικές Εκκλησίες, τα Θεοφάνια είναι περισσότερο συνδεδεμένα με την προσέλευση και την προσκύνηση των Τριών Μάγων στη Φάτνη της Γέννησης του Ιησού.

Ιστορικό

Όταν ο Ιησούς έγινε 30 ετών βαπτίστηκε στον Ιορδάνη Ποταμό από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, που ήταν έξι μήνες μεγαλύτερός του και ασκήτευε στην έρημο, κηρύσσοντας το βάπτισμα της μετανοίας. Τη στιγμή της Βάπτισης, κατέβηκε από τον ουρανό το Άγιο Πνεύμα υπό μορφή περιστεράς στον Ιησού και ταυτόχρονα ακούσθηκε φωνή εξ ουρανού που έλεγε: «Ούτος εστί ο Υιός του Θεού ο αγαπητός, δια του οποίου ευδόκησε ο Θεός να σώσει τους αμαρτωλούς». Το γεγονός αυτό έχουν καταγράψει οι τρεις από τους τέσσερις Ευαγγελιστές, ο Μάρκος, ο Ματθαίος και ο Λουκάς. Αυτή δε είναι η πρώτη και μοναδική εμφάνιση στη Γη της Αγίας Τριάδας, σύμφωνα με τις Γραφές.



Το πότε καθιερώθηκε να εορτάζονται τα Θεοφάνεια δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα. Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς αναφέρει ότι κάποιοι αιρετικοί Γνωστικοί γιόρταζαν από τις αρχές του δεύτερου αιώνα τη Βάπτιση του Ιησού, κατ' άλλους μεν στις 6 Ιανουαρίου, κατ' άλλους στις 10 Ιανουαρίου. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος παραδέχεται και περιγράφει την εορτή ως αρχαία πανήγυρη στην Αντιόχεια τη Μεγάλη και ότι από εκεί την παρέλαβαν οι Γνωστικοί. Κατά τον τέταρτο αιώνα, η εορτή των Θεοφανίων γιορτάζεται πλέον με λαμπρότητα σε όλη την Εκκλησία ως εορτή του φωτισμού της ανθρωπότητας δια του Αγίου Βαπτίσματος, απ' όπου και το όνομα «Τα Φώτα», εορτή «των Φώτων».



Η κατάδυση του Σταυρού, κατά τη λαϊκή πίστη, δίνει στο νερό καθαρτικές και εξυγιαντικές ικανότητες. Οι κάτοικοι πολλών περιοχών μετά τη κατάδυση τρέχουν στις παραλίες ή στις όχθες ποταμών και λιμνών για να πλύνουν τα αγροτικά τους εργαλεία, ακόμη και εικονίσματα. Κατά τη λαϊκή δοξασία, ακόμη και τα εικονίσματα με το πέρασμα του χρόνου χάνουν την αρχική δύναμη και αξία τους, που την αποκτούν όμως εκ νέου από το αγιασμένο νερό. Αυτή ακριβώς η διαδικασία δεν αποτελεί παρά επιβίωση της αρχαίας αθηναϊκής γιορτής των «Πλυντηρίων».




ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/199#ixzz2pT8YRAfG

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS