25 ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Καλή Σαρακοστή !!!!!

Αναρτήθηκε από 25 ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ |

Καλή Σαρακοστή!!!!!!!

Η κυρά- Σαρακοστή δεν έχει στόμα γιατί νηστεύει και τα χέρια της είναι δεμένα για τις προσευχές.

Έχει εφτά πόδια ,τις 7 εβδομάδες της Σαρακοστής. Έχει σταυρό επάνω στο κεφάλι γιατί πηγαίνει

εκκλησία. Κάθε Παρασκευή κόβουμε και ένα πόδι.

Το έθιμο της κυρά -Σαρακοστής είναι πολύ παλιό το χρησιμοποιούσαν σαν ημερολόγιο για να

μετράνε τις ημέρες μέχρι το Πάσχα.

Φτιάξαμε και εμείς ο καθένας τη δική του κυρά -Σαρακοστή

Η κ. Σαρακοστή με ζυμάρι

Read User's Comments(0)

Νεράιδα του Χειμώνα!!!!!!!!

Αναρτήθηκε από 25 ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ |

Νεράιδα του Χειμώνα!!!!!!!!!

                                                 Αμυγδαλίτσα όμορφη
                                                  στα ροζ είσαι ντυμένη
                                                μες στο χειμώνα άνθισες
                                                 γιατί είσαι ευλογημένη.

                                               Ελπίδα σ'όλους μοίρασες
                                               χαρά και τρυφεράδα
                                              τα πέταλα σαν άπλωσες
                                               στην κρύα τη λιακάδα.

                                               Ο μύθος της αμυγδαλιάς

Η Αμυγδαλιά είναι συνδεδεμένη με διάφορους μύθους και παραδόσεις πολλών λαών.
Στην ελληνική μυθολογία υπάρχει ένας όμορφος μύθος που συνδέεται με το δέντρο: Μας μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς, και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή ερωτεύτηκε τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέρος του βασιλείου του και την θυγατέρα του για γυναίκα. Μετά από κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστημα. Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα και έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι του και απέπλευσε. Η Φυλλίς έμεινε πίσω περιμένοντας τον, στον τόπο της τελετής του γάμου της. Τα χρόνια όμως περνούσαν και ο Δημοφώντας δεν επέστρεφε. Απελπισμένη η βασιλοπούλα που τον έχασε για πάντα πήγε και κρεμάστηκε σ’ ένα δέντρο. Το δέντρο κράτησε την ψυχή της κι από τότε δεν ξανάβγαλε φύλλα ούτε άνθισε πια. Κάποτε με τα χιόνια του Γενάρη γύρισε ο γιος του Θησέα. Σαν έμαθε τον τραγικό χαμό της αγαπημένης του πήγε, αγκάλιασε το δέντρο και αυτό άρχισε να βγάζει τρυφερά φύλλα και άνθη. Η ψυχή της βασιλοπούλας ένιωσε χαρά με το γυρισμό του Δημοφώντα μα δεν ξαναπήρε την ανθρώπινη μορφή της. Έμεινε δέντρο και κάθε χρόνο το Γενάρη, στολίζεται με κάτασπρα λουλούδια. Έτσι η αμυγδαλιά, έγινε σύμβολο της ελπίδας, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.

                             φτιάξαμε κλαδιά αμυγδαλιάς με δακτυλομπογιές

Read User's Comments(0)

Κλόουν στο σχολείο μας!!!!!!

Αναρτήθηκε από 25 ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ |

                                                    Κλόουν στο σχολείο μας!!!!!!!!!

Την Τρίτη 17 Φεβρουαρίου  τα παιδιά του 1ου και του 25ου Νηπιαγωγείου

υποδέχτηκαν  τον κλόουν Μπλάκυ .Κατάφερε να μας ξεσηκώσει όλους .

Έκανε απίθανα μαγικά . Χορέψαμε ,τραγουδήσαμε, διασκεδάσαμε πολύ.

Περάσαμε υπέροχα!!!!!!!!!!

Read User's Comments(0)

Απόκριες!!!!!!!!

Αναρτήθηκε από 25 ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ |

Απόκριες!!!!!!!!!!!!!!!!!

Έχουμε μπει για τα καλά στις Απόκριες .Η χαρά των παιδιών είναι μεγάλη ,συνεχώς συζητούν για τη στολή που θα φορέσουν. Περιμένουν με λαχτάρα το πάρτι του σχολείου μας .
Οι τάξεις μας άρχισαν να στολίζονται με αποκριάτικα .

Μιλήσαμε για το καρναβάλι πως ξεκίνησε.

Από τη νεολιθική εποχή οι άνθρωποι για να γιορτάσουν τον ερχομό της άνοιξης έφτιαχναν μάσκες από δέρματα ζώων και φλούδες δέντρων ,κρέμαγαν μεγάλα κουδούνια επάνω τους και χόρευαν πιστεύοντας ότι έτσι θα ξυπνήσει η φύση και θα ανθίσουν τα δέντρα και τα λουλούδια.
.
Η λέξη Αποκριά προέρχεται από το από=μακριά και κριά=κρέας

Διαβάσαμε την ιστορία του Αρλεκίνου

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΛΕΚΙΝΟΥ

Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.
Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από
το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του.
Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους. Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.
Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και
ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να
μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδέα ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει !
Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με
τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !
Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και
έτρεξε στην πλατεία.
Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα
παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που πετούσαν οι άρχοντες από τα
μπαλκόνια.
Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι
θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να
φανερώνει ποιος είναι.
Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από
τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή;
Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά
φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα.
Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι.
Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν
όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του.

Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί
γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.
Ένας χρόνος πέρασε. Την
επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου
και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου...

                                                Οι πρώτη μας κατασκευή

                                                    για τα αγοράκια μας
                                                       καπέλο αρλεκίνου