Το έθιμο του χαρταετού


                               
                            Το έθιμο του χαρταετού

 


Έθιμο για μικρά και μεγάλα παιδιά, ο χαρταετός «προσφέρει» με τις τρελές και απίθανες πτήσεις του μοναδικές στιγμές χαράς. Πώς όμως ξετυλίγεται η... καλούμπα της ιστορίας του;

Όλοι συμφωνούν πως οι χαρταετοί είναι επινόηση των ανατολικών λαών (Κινέζοι, Ιάπωνες κ.λπ.), όμως αν θέλουμε να βρούμε ποιος χρησιμοποίησε τους αετούς σαν πτητικές μηχανές θα πρέπει να γυρίσουμε στον 4ο αιώνα όταν ο φιλόσοφος, μαθηματικός, αστρονόμος και πολιτικός Αρχύτας, από τον Τάραντα της Σικελίας, εφηύρε την πρώτη πτητική μηχανή τη λεγόμενη «περιστερά του Αρχύτα». Ήταν ένα ξύλινο ομοίωμα πουλιού που πετούσε με την επενέργεια του βάρους που ήταν αναρτημένο σε τροχαλία και πεπιεσμένου αέρα που διέφευγε από μία σχισμή.

Οι αετοί της αρχαιότητας και του Μεσαίωνα ήταν κατασκευασμένοι πιθανότατα από πανί, ενώ οι πρώτοι χαρταετοί αναφέρονται το 1450 στη Γερμανία και το 1606 στην Ισπανία, σε ημερολόγιο κληρικού ως παιχνίδι χαράς την ημέρα του Πάσχα.

Το 1749, ο καθηγητής Αστρονομίας Γουίλσον, στη Γλασκώβη, σηκώνει τον πρώτο μετεωρολογικό αετό μαζί με τους μαθητές του και το 1754 ο Βενιαμίν Φραγκλίνος στην Αμερική διαπιστώνει τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας με αετό. Ο πρώτος κυψελοειδής τεράστιος αετός για μετεωρολογικές παρατηρήσεις υψώνεται από τον Αυστραλό Χαργκρέιβ το 1880, ενώ το 1909 ένα σύστημα αετών σηκώνει τον πρώτο άνθρωπο στον αέρα.

Λέγεται επίσης, πως για να ρίξουν το πρώτο σχοινί κατασκευάζοντας τη μεγάλη γέφυρα του ποταμού Νιαγάρα χρησιμοποίησαν αετό ενώ πολλοί αετοί κατασκευάστηκαν για στρατιωτικές χρήσεις.

Από τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης, οι χαρταετοί πέρασαν από λιμάνι σε λιμάνι και έφθασαν πρώτα στη Σμύρνη, στη Χίο και στην Κωνσταντινούπολη, για να συνεχίσουν στα Επτάνησα, την Πάτρα, τη Σύρο και έπειτα σε όλη την Ελλάδα. Ανάλογα με την περιοχή, είχαν και μία ονομασία. Οι Σμυρνιοί τούς έλεγαν «τσερκένια», οι Κωνσταντινουπολίτες «ουτσουρμάδε»ς, οι Πόντιοι «πουλία», οι Θρακιώτες «πετάκια», οι Επτανήσιοι «φυσούνες». Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, οι χαρταετοί ονομάζονταν «αστέρια», «ψαλίδες», «φωτοστέφανα» κ.ά.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Ενημερωτικές συναντήσεις με ψυχολόγους του Δήμου Κορυδαλλού

         

                    ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ


 
Το Νηπιαγωγείο μας σε συνεργασία με τις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου Κορυδαλλού πραγματοποίησε την Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου την πρώτη  ενημερωτική συνάντηση των γονέων  με ψυχολόγους του Δήμου.

 Θέμα συζήτησης ήταν η επιθετική συμπεριφορά των παιδιών.

Υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για ενημέρωση .

Το επόμενο ραντεβού κλείστηκε για τις 26 Μαρτίου .



 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Αρλεκίνος!!!!!!!!!!!

                             Η ιστορία του Αρλεκίνου


 Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.

Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόνταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του. Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια. Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά ! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους. Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.

Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδέα ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει !

Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία.

Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια.

Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι.

Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή;

Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα.

Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι.

Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του. Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.
Ένας χρόνος πέρασε. Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!

Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.

Ένας χρόνος πέρασε. Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΑΠΟΚΡΙΕΣ!!!!!!!!!!!!!


Τσικνοπέμπτη  

 Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Είναι ημέρα χαράς αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η σαρανταήμερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα.

 


Το Τριώδιο

 Με τον ευρύτερο όρο Αποκριά, ονομάζουμε τη χρονική περίοδο τριών εβδομάδων πριν από τη Μεγάλη Σαρακοστή, το γνωστό μας τριώδιο.

 Οι τρεις Κυριακές που κλείνουν την κάθε εβδομάδα του τριωδίου είναι:

 η Κυριακή του Ασώτου,

 η Κυριακή της Απόκρεω (μικρή αποκριά) και

 η Κυριακή της Τυροφάγου (Μεγάλη Αποκριά).

 Η περίοδος του Τριωδίου καλύπτει:

α. Τις τρεις εβδομάδες πριν από τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή (22 ημέρες).

β. Τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή (40 ημέρες, από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Παρασκευή πριν από το Σάββατο του Λαζάρου).

γ. Τις δυο ήμερες Σάββατο του Λαζάρου και Κυριακή των Βαΐων (συνδετικές ήμερες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής με τη Μεγ. Εβδομάδα).

δ. Τη Μεγάλη Εβδομάδα (6 ημέρες).

 Η λέξη Αποκριά σημαίνει αποχή από το κρέας και σηματοδοτεί την έναρξη της τυρινής εβδομάδας στην οποία επιτρέπονται, κατά τη θρησκεία μας, μόνο τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

 `Ετσι οι Χριστιανοί προετοιμάζονται για τη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. Συνώνυμη της λέξης Αποκριά είναι και η λέξη Καρναβάλι (Carnival) που προέρχεται από το λατινικό carnem levare (αποχή από το κρέας).

 Οι ρίζες των εκδηλώσεων αυτών βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, στη Διονυσιακή λατρεία. Ο Διόνυσος, κατά το δωδεκάθεο, ήταν ο θεός της γονιμότητας και οι αρχαίοι `Ελληνες τον τιμούσαν με μεγάλους εορτασμούς, τα Διονύσια. Κατά τους εορτασμούς αυτούς, στην αρχαία Αθήνα, γινόταν παρέλαση άρματος .

 Το άρμα ακολουθούσαν χορευτές και τραγουδιστές μεταμφιεσμένοι με προσωπίδες που τραγουδούσαν σατυρικά τραγούδια. Οι εορτασμοί αυτοί, πέρασαν από πολιτισμό σε πολιτισμό δεχόμενοι επιρροές από διάφορες κουλτούρες.

 

 


 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Πάμε θέατρο!!!!!!!!!!!!




Την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου το Νηπιαγωγείο μας πραγματοποίησε εκπαιδευτική επίσκεψη στο θέατρο Κιβωτός.

            Παρακολουθήσαμε το έργο «Το Μαγικό κλειδί»




 

Λίγα λόγια για το έργο

Ήταν μια φορά ένας βασιλιάς και μία βασίλισσα που ζούσαν σ’ ένα μεγάλο νησί. Το νησί αυτό δεν ήταν πολύ πλούσιο, όμως αυτός που  κυβερνούσε ήταν άξιος. Όλα τα καλά τα είχε ο βασιλιάς, την αγάπη του λαού, τα πλούτη που δίνει η εργασία και μία πολύ καλή βασίλισσα. Όταν μάλιστα απόκτησαν και ένα κοριτσάκι, η ευτυχία τους μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ. Κάλεσε στη βάφτιση όλο το λαό του και έγινε μεγάλο γλέντι. Την ώρα λοιπόν που όλοι γλεντούσαν, οι νεράιδες του νησιού μαζεύτηκαν γύρο από την κούνια του μωρού για να του δώσουν από μία ευχή. Η μία έδωσε ομορφιά. Η άλλη ωραία φωνή, η τρίτη έδωσε χάρη, η τέταρτη εξυπνάδα. Η πέμπτη όμως, δεν έδωσε τίποτα απ’όλα αυτά, έσκυψε μόνο στο προσκεφάλι του μωρού και του ψιθύρισε. «Είμαι η Mοίρα. Εγώ δε θα σου δώσω μία ευχή όπως έκαναν οι άλλοι. Εγώ θα σε προστατέψω από την ίδια τη ζωή σου μικρή μου. Θα θελα να μη λυπηθείς και να μην κλάψεις ποτέ!». Χτύπησε ύστερα με το μαγικό ραβδί της ελαφρά τη βασιλοπούλα στο στήθος.  Την πήρε την καρδιά, την έκλεισε σ’ ένα χρυσό κουτάκι και χάθηκε μέσα στη νύχτα χωρίς να μπορέσει κανείς να τη σταματήσει.
 
 
 
 

 
 

Τρομαγμένοι έτρεξαν ο βασιλιάς και η βασίλισσα στην κούνα του μωρού να δουν αν ζούσε το παιδί. «Τώρα χωρίς καρδιά πως θα μας αγαπήσει;» ρώτησε η βασίλισσα. «Χωρίς καρδιά πως θα κυβερνήσει;» είπε ο βασιλιάς. Ήταν τόση η λύπη τους που άρχισαν να κλαίνε απελπισμένοι. Τότε… από μακριά είδαν τη Ζωή να έρχεται. «Ξεχάσαμε τη Ζωή! Αυτή ίσως μας σώσει! Κυρά Ζωή σε παρακαλώ είσαι η τελευταία. Μπορείς να ξαναδώσεις στην κόρη μας τη καρδιά της;». «Δεν γίνεται», απάντησε η Ζωή. «Η Μοίρα είναι ισχυρότερη από μένα. Η Μοίρα ορίζει τη ζωή. Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ είναι να σας δώσω αυτό». Έβγαλε από το κόρφο της μία αλυσίδα που στην άκρη είχε ένα χρυσό κλειδάκι. «Αν ποτέ θελήσει η ίδια η βασιλοπούλα να αποκτήσει πάλι την καρδιά της, τότε μ’ αυτό το κλειδάκι...».

 
Η σπουδαία ελληνίδα συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα, που με τα παραμύθια και με τα μυθιστορήματά της  μεγάλωσαν γενιές και γενιές, αφηγείται με μοναδικό τρόπο τη ζωή μιας βασιλοπούλας που αναζητά την καρδιά της. Στο δρόμο της θα συναντήσει ανθρώπους απλούς και βασανισμένους, θα ανακαλύψει συναισθήματα που δεν είχε βιώσει ποτέ και τελικά θα καταλάβει τι σημαίνει να ζεις πραγματικά. Μέσα από το όμορφο παραμύθι, η Πηνελόπη Δέλτα μιλά για την αφοσίωση, την αλληλεγγύη, τη χαρά της προσφοράς, την αγάπη για την πατρίδα και την οικογένεια, τον θάνατο, την ευτυχία, τη δυστυχία, τη λύπη και τη χαρά.
 
Περάσαμε υπέροχα !!!!!!!!!!!!
 
 
 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Καλό Μήνα!!!!!!!

                             
                    ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ








                                         Καλό μήνα!!!!!!!!!!!!!!!



Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση , ο Φεβρουάριος μαζί με τα άλλα αδέρφια του , τον Ιανουάριο και το Μάρτιο αποφάσισαν να ενώσουν το κρασί τους σε ένα βαρέλι καθώς η παραγωγή ήταν λιγοστή . Ο Φεβρουάριος όμως τρύπησε το βαρέλι από κάτω  χωρίς να ρωτήσει τα αδέρφια του με αποτέλεσμα να πιει όλο το κρασί και να μεθύσει !

 Γι' αυτό πολλές φορές δεν ξέρει τι κάνει κι έχει άστατο καιρό ... κι όπως λέει χαρακτηριστικά και η παροιμία : "Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει , καλοκαίρι θα μυρίσει ! Μα αν τύχει και θυμώσει μες στο χιόνι θα μας χώσει ! " 

Τα αδέρφια του για να τον τιμωρήσουν για αυτή τη συμπεριφορά , του πήραν ο καθένας από  μια μέρα . Έτσι ο Φλεβάρης έγινε Κουτσοφλέβαρος κι έχει μονάχα 28 μέρες . Μόνο κάθε τέσσερα χρόνια παίρνει μια μέρα ακόμη και τότε η χρονιά είναι δίσεκτη . Πολλοί πιστεύουν ότι το δίσεκτο έτος φέρνει κακοτυχία κι έτσι αποφεύγουν να θεμελιώσουν σπίτια ή να παντρευτούν !


 

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS