ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!!!!!!!!!

Τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί του 25 ου Νηπιαγωγείου Κορυδαλλού σας εύχονται ολόψυχα
     
                                        Καλή Ανάσταση!!!!



                                          Καλό   Πάσχα!!!!!











  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Oι Πασχαλινές Δημιουργίες μας!!!!!!!!!!!!!




Τα λαγουδάκια μας



















  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας








Όσο πλησιάζουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα, η νηστεία εντείνεται. Συχνά, τις τρεις πρώτες μέρες οι πιστοί δεν κατανάλωναν ούτε νερό και λάδι, ενώ τη Μεγάλη Παρασκευή μπορεί να μη έτρωγαν και τίποτα. Από τη Μεγάλη Τετάρτη αρχίζουν να γίνονται πιο έντονα τα νεοελληνικά έθιμα, όπως το έθιμο του Ευχελαίου. 

"Στην Αθήνα κυρίως, αλλά και αλλού, υπήρχε το έθιμο της ανανέωσης της ζύμης του ψωμιού". "Πίστευαν ότι το ψωμί χάνει τη δύναμή του και χρειάζεται ανανέωση. Έτσι, εκτός από το Ευχέλαιο στην Εκκλησία, ο παπάς ευλογούσε τη νέα ζύμη για να αποκτήσει καινούργια δύναμη. Υπάρχει μια σκέψη μαγική στην ουσία". 

Κι ερχόμαστε στην Κοκκινοπέμπτη που βάφουν τα αυγά. Το αυγό, σύμβολο όχι μόνο χριστιανικό αλλά και παγκόσμιο, συμβολίζει την αναγέννηση της ζωής. Γύρω από αυτό πλέκονται πολλές πρακτικές και δοξασίες. Για παράδειγμα, το πρώτο αυγό, που πρόσεχαν να είναι από μαύρη κότα, το έβαζαν στο εικονοστάσι, όπου παρέμενε όλο το έτος ή ακόμα και για επτά χρόνια. Ο κρόκος του, που γινόταν σκληρός σαν κεχριμπάρι, αποκτούσε ιδιότητες φυλακτού για τις έγκυες γυναίκες ώστε να μην αποβάλλουν, γι' αυτό λεγόταν "κρατητήρας". 

Πολλές φορές τα κόκκινα αυγά της Μεγάλης Πέμπτης πίστευαν ότι έχουν ιδιαίτερη δύναμη γι' αυτό έβαζαν τα τσόφλια τους στους κήπους, στα δέντρα και στα χωράφια για να βοηθήσουν την ανάπτυξή τους. Ή έθαβαν το πρώτο αυγό στην πρώτη αυλακιά όταν άρχιζαν να σπέρνουν. Το κόκκινο χρώμα προερχόταν από φυτικές μπογιές, όπως φύλλα από κρεμμύδια ή θάμνους σαν το ριζάρι. Κατόπιν τα κεντούσαν ή τα ζωγράφιζαν με φύλλα, ζυμάρι ή λιωμένο κερί. 

"Το κόκκινο χρώμα παραπέμπει και στο αίμα του Χριστού, αλλά και στη χαρά της Ανάστασης. Επίσης, πίστευαν ότι είναι αποτρεπτικό του κακού. Γι' αυτό σε πολλές περιοχές κρεμούν κόκκινα υφάσματα στα μπαλκόνια", μας δηλώνει ο ερευνητής του Κέντρου Λαογραφίας.

Τη Μεγάλη Πέμπτη ζυμώνουν επίσης τα ψωμιά της Λαμπρής και τα κουλουράκια, τις κουτσούνες, που τις πλάθουν με λάδι, αμύγδαλο, γλυκάνισο και άλλα υλικά, ενώ οι νονοί στέλνουν τις λαμπάδες στους βαπτιστικούς. Και φυσικά το βράδυ στολίζουν τον Επιτάφιο με λουλούδια, γίνεται το μοιρολόι της Παναγιάς και συχνά ανάβουν φωτιές, κυρίως στη νότια Ελλάδα και τη Ρόδο.



Επιτάφιος και Ανάσταση






Η Μεγάλη Παρασκευή ήταν ημέρα απόλυτης αργίας, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν γινόταν καμιά εργασία, εντός και εκτός σπιτιού. Σε ορισμένες περιοχές, όπως στην Κορώνη, συνέπασχαν με τον Χριστό πίνοντας τρεις γουλιές ξύδι. Σε άλλες, όπως στην Κρήτη και τη Λέσβο, άναβαν φωτιές, καίγοντας ομοιώματα του Ιούδα, έθιμο που διατηρείται ακόμα και σήμερα. Όπως για παράδειγμα στην Αμοργό, όπου το κάψιμο του Ιούδα συμβαίνει μετά το Πάσχα. 

Το Μεγάλο Σάββατο στολίζουν τον ναό με κλαδιά και φύλλα δάφνης, ενώ σε πολλά μέρη το μεσημέρι έχουμε την πρώτη Ανάσταση. Με το "Ανάστα ο Θεός" σκορπιούνται τα δαφνόφυλλα, ενώ βαράνε οι καμπάνες, οι πιστοί χτυπούν τα πόδια τους στο στασίδι, πυροβολούν, γενικά κάνουν θόρυβο για να διώξουν τον θάνατο. 

Θόρυβος με βαρελότα και καμπάνες γίνεται και το βράδυ της Ανάστασης, μετά το "Χριστός Ανέστη", οπότε τσουγκρίζουν τα αυγά, ενώ σε διάφορα μέρη της Ελλάδας σπάνε τσουκάλια. Για παράδειγμα, στη Ζάκυνθο και την Κέρκυρα ρίχνουν αγγεία από τα παράθυρα. Στην Κέρκυρα, επίσης, γεμίζουν ένα δοχείο με νερό, το στολίζουν με πρασινάδες και λουλούδια και ζητούν από τους περαστικούς να ρίξουν μέσα ένα νόμισμα. 

"Μετά την Ανάσταση έχουμε το έθιμο της μαγειρίτσας ή του τσορβά, όπως το λένε σε πολλά μέρη.Με χορταρικά φτιαγμένο, ο τσορβάς ήταν ό,τι έπρεπε για το στομάχι, που είχε να δεχτεί τροφή ζωικής προέλευσης πολύ καιρό. Στην Αμοργό μάλιστα αντί για μαγειρίτσα έτρωγαν πατσά, αυγά και μυζήθρα. 



Το Πάσχα








Το Πάσχα έχουμε το σούβλισμα -ή το ψήσιμο- του αρνιού ή κατσικιού, που διαλεγόταν από τα οικόσιτα. Σε πολλές περιοχές, πριν σφάξουν το ζώο, το τιμούσαν ιδιαίτερα, στολίζοντάς το με κόκκινη κορδέλα ή βάφοντάς το με κόκκινη μπογιά από τα αυγά. 

"Στο παραδοσιακό πλαίσιο είχαν πολύ μεγαλύτερο σεβασμό προς τα ζώα και προς τη φύση, από ό,τι σήμερα. Και παρόλο που τα έσφαζαν, το έκαναν με τελετουργικό τρόπο. Επίσης, η κατανάλωση κρέατος, σε αντίθεση με τώρα, ήταν σπάνια. Η κρεατοφαγία γινόταν σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Ο χαρακτηριστικός οβελίας, αυτό που έχει ταυτιστεί τα σύγχρονα χρόνια με το Πάσχα, κυρίως μέσω των ΜΜΕ, δεν επικρατούσε σε όλη τη χώρα. Ήταν χαρακτηριστικό κυρίως της ηπειρωτικής Ελλάδας. Σε άλλες περιοχές, στο Αιγαίο ή τη Μικρά Ασία, το κρέας το έκαναν ψητό. Ακόμα έτσι γίνεται", μας ενημέρωσε ο ερευνητής.

Την ημέρα του Πάσχα έχουμε τη Δεύτερη Ανάσταση, την αγάπη ή διπλανάσταση, όπως λεγόταν, που γινόταν το απομεσήμερο της Κυριακής. Παλιότερα, τότε γινόταν και η ευλόγηση του νωπού τυριού και γενικά των γαλακτοκομικών προϊόντων. 





  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΗΡΘΕ Η ΠΑΣΧΑΛΙΑ!!!!!!!!!!








Δεν είναι εύκολο να  εξηγήσουμε στα παιδιά μικρής ηλικίας τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην εκκλησία το Πάσχα. Πρέπει να μιλήσουμε με όσο το δυνατόν πιο απλά λόγια .Υπάρχει η Μεγάλη Εβδομάδα που σημαίνει πολλά για εμάς  τους Χριστιανούς και πολλά έθιμα σε όλη την Ελλάδα. Είναι πιο καλό τα παιδιά να μάθουν για το Πάσχα μέσα από εικόνες ,καταλαβαίνουν καλύτερα και τους κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο.








Η Ανάσταση του Λαζάρου 

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού . Ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά και πέθανε  και οι αδερφές του , Μάρθα και Μαρία , ήταν απαρηγόρητες .Ο Ιησούς πήγε μετά από 4 μέρες , παρηγόρησε τις αδερφές του και  είπε στο Λάζαρο να βγει έξω . Ο Λάζαρος σηκώθηκε αμέσως και πολλοί άνθρωποι πίστεψαν , βλέποντας αυτό το θαύμα .




Η Κυριακή των Βαϊων                   



Αμέσως μετά το Σάββατο του Λαζάρου ακολουθεί η Κυριακή των Βαϊων όπως λέγεται. Ο Χριστός ζήτησε από τους μαθητές του να του φέρουν ένα γαϊδουράκι και επειδή η πόλη της Ιερουσαλήμ δεν ήταν πολυ μακριά από τη Βηθανία, όπου αναστήθηκε ο Λάζαρος, όλοι είχαν μάθει για το θαύμα και τον υποδέχτηκαν στρώνοντας κλαδιά από φοίνικες (βάγια στα εβραϊκά), όπως έκαναν και στους βασιλιάδες. Εμείς σήμερα στολίζουμε την εκλλησία με βάγιες (κλαδάκια δάφνης ή ελιάς) μιας και δεν έχουμε φοίνικες στην Ελλάδα. Και έτσι ξεκινά για την εκκλησία η Μεγάλη Εβδομάδα με τις Ακολουθίες των Παθών (ψαλμοί και τροπάρια που αναφέρονται στα γεγονότα αυτά).









Ο Μυστικός Δείπνος





Ο Μυστικός Δείπνος γιορτάζεται από την εκκλησία τη Μεγάλη Πέμπτη. Ο Χριστός κάλεσε τους μαθητές του σε Δείπνο, καταλαβαίνοντας ότι πλησίαζε η ώρα που θα τον πρόδιδαν και θα τον οδηγούσαν στο Σταυρό. Στο Δείπνο αυτό παρέδωσε στους μαθητές του το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, τους προσέφερε άρτο και τους είπε: "Λάβετε, φάγετε τούτο εστί το σώμα μου", τους προσέφερε κρασί και τους είπε: "Πίετε εξ'αυτού πάντες τούτο εστί το αίμα μου", αυτά τα λόγια που ακούμε και κάθε Κυριακή στην Εκκλησία όταν κοινωνούμε.







ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ






















                                             M.Δευτέρα

Η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Ιωσήφ , αλλά και στην άκαρπη συκιά , την οποία καταράστηκε ο Χριστός και ξεράθηκε. 









                                                      Μ.Τρίτη

Η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στην παραβολή των 10 παρθένων . Τη μέρα αυτή ψάλλεται το τροπάριο της Κασσιανής .




                                               Μ.Τετάρτη     

Η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή  γυναίκα που πίστεψε στο Χριστό και του άλειψε τα πόδια με μύρο . 





                                                   Μ.Πέμπτη        
             

Την ημέρα αυτή ο Χριστός έπλυνε τα πόδια των μαθητών του πριν από το Μυστικό δείπνο . Στο μυστικό Δείπνο ο Χριστός μετέφερε στους μαθητές του το μυστήριο της θείας κοινωνίας . Ο Ιούδας αποχώρησε και ο Χριστός μαζί με τους υπόλοιπους μαθητές πήγε στον κήπο των Ελαιών , για να προσευχηθεί . Στη συνέχεια ο Ιούδας προδίδει το δάσκαλό του με ένα φιλί και οδηγείται στους αρχιερείς 






M.Παρασκευή





Τη μέρα αυτή όλοι οι χριστιανοί έχουν    πένθος και οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα . Γίνεται η αποκαθήλωση του Κυρίου . Ο Ιωσήφ  και ο Νικόδημος , δύο κρυφοί μαθητές του Χριστού , ζητούν από τον Πόντιο Πιλάτο να τους επιτρέψει να πάρουν το σώμα του Χριστού και να τον θάψουν . 
Ωστόσο επειδή οι αρχιερείς είχαν το φόβο μήπως οι μαθητές του χριστού κλέψουν το σώμα το και διαδώσουν ότι αναστηθεί , ζήτησαν από τον Πιλάτο να στείλει στρατιώτες για να το φυλάξουν . 
Την ίδια ημέρα το μοιρολόι της Παναγίας είναι αβάσταχτο .
Οι πιστοί με αναμμένα κεριά πηγαίνουν στην εκκλησία και ακολουθούν τον Επιτάφιο (περιφορά επιταφίου ) .


                Μ. Σαββάτο  


 




Οι μυροφόρες , η Μαρία η Μαγδαληνή , η Σαλώμη και η Μαρία του Ιακώβου , ετοιμάζονται να πάνε στον Τάφο του Χριστού να τον αλείψουν με μύρο, όπως ήταν συνηθισμένο  !  Φτάνοντας στον τάφο βλέπουν ότι ο βράχος έχει παραμεριστεί και τότε εμφανίζεται μπροστά τους ένας άγγελος που της λέει : " Μη φοβάστε ! Γιατί ζητάτε τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς ; Πηγαίνετε γρήγορα και αναγγείλετε σε όλους το μήνυμα της Ανάστασης του Κυρίου και πείτε στους μαθητές του ότι ο Χριστός θα τους συναντήσει στη Γαλιλαία ! " 

 Κυριακή του Πάσχα



Ο Χριστός συναντά τους μαθητές του  , λέγοντάς τους " Ειρήνη υμίν" αλλά απουσιάζει ένας , ο Θωμάς . 





ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ

ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΒΓΑΣυμβολίζουν με το κόκκινο χρώμα τους το αίμα του Χριστού

ΑΡΝΙΣυμβολίζει τους πιστούς από την παραβολή του Χριστού με τον βοσκό

Ο ΣΤΑΥΡΟΣΣυμβολίζει το Σταυρό πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Χριστός

Η ΛΑΜΠΑΔΑ:Συμβολίζει το φως που έφερε ο Χριστός νικώντας το θάνατο και κατ’ επέκταση το σκοτάδι με την Ανάστασή του

ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ: Με το θόρυβο και το φως που κάνουν λέγεται ότι διώχνουν τα κακά πνεύματα.














         ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!







               




  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

ΠΑΣΧΑΛΙΑ!!!!


Ο μύθος της πασχαλιάς
Το λουλούδι του Πάσχα




Όταν γεννήθηκε ο Χριστός στη φάτνη της Βηθλεέμ,ο Ηρώδης,ο βασιλιάς της Ιουδαίας με τη σκληρή καρδιά,έδωσε διαταγή να σκοτώσουν όλα τα αγοράκια,όσα είχαν ηλικία από μιας ημέρας έως δύο χρονών!Είχε πληροφορηθεί ότι γεννήθηκε ο βασιλιάς των Ιουδαίων και φοβήθηκε πως θα του πάρει το θρόνο!Επειδή όμως δεν ήξερε ποιο ήταν  αυτό το μωρό και πού ακριβώς είχε γεννηθεί, αποφάσισε να σκοτώσει δύο χιλιάδες βρέφη!

Ο θεός όμως ειδοποίησε τη νύχτα μ΄έναν άγγελο τον Ιωσήφ να φύγουν αμέσως για την Αίγυπτο για να σωθεί ο Χριστός.Ανέβηκε σ΄ενα γαϊδουράκι  η Μαρία,κρατώντας το θείο βρέφος στην αγκαλιά της και ξεκίνησαν μέσα στη νύχτα για την Αίγυπτο.
Ξημέρωσε η άλλη μέρα και βρέθηκαν να προχωρούν σε μια μεγάλη έρημο.Κι όταν ο ήλιος ανέβηκε ψηλά στον ουρανό,άρχισε να κάνει φοβερή ζέστη.

-Τι κρίμα!είπε σε μια στιγμή αναστενάζοντας η Μαρία.Δεν υπάρχει ούτε ένα δεντράκι σε αυτή την έρημο για να σταθούμε και να δροσιστούμε λιγάκι στον ίσκιο του!
Ξαφνικά,φύτρωσε μπροστά τους ένα δεντράκι με πολλά και πυκνά φύλλα.Η Άγια Οικογένεια σταμάτησε την πορεία της και για αρκετές ώρες ξεκουράστηκε στο δροσερό του ίσκιο.
Αυτό το δεντράκι ονομάστηκε αργότερα πασχαλιά και να γιατί:
Όταν σταύρωσαν οι Ιουδαίοι το Χριστό,κοντά στο Γολγοθά είχε φυτρώσει το ίδιο δεντράκι.Από τον καημό του βλέποντας τον Κύριο να σταυρώνεται,μαράθηκε.Όταν όμως τρεις μέρες αργότερα ο Ιησούς αναστήθηκε,η πασχαλιά ζωντάνεψε και γέμισε με τσαμπιά από όμορφα μοβ και μυρωδάτα λουλούδια,για να πάρει κι αυτή μέρος στη μεγάλη χαρά.Γι΄αυτό ονομάστηκε πασχαλιά.





Πηγή:Βιβλίο <<Οι μύθοι των λουλουδιών>> εκδόσεις Στρατίκη



Η Πασχαλιά είναι δέντρο ευλογημένο από την Παναγία

Ο λαός λέει ότι όταν σταύρωσαν το Χριστό, η Παναγία ήταν πολύ στεναχωρημένη, ταλαιπωρημένη και τσακισμένη από τον πόνο και το κλάμα. Περπάτησε λίγο και κάθισε να ξεκουραστεί κάτω από ένα δέντρο που ήταν γεμάτο φύλλα αλλά όχι άνθη. Δεν άνθιζε ποτέ. Κουρασμένη καθώς ήταν, αποκοιμήθηκε. Το δέντρο τότε, άρχισε σιγά-σιγά να ρίχνει όλα του τα φύλλα και να σκεπάζει απαλά τη Παναγία για να τη ζεστάνει. Όταν η Παναγία ξύπνησε, πρόσεξε τα γυμνά κλαδιά του δέντρου και προς στιγμήν απόρησε. Μα σαν είδε όλα εκείνα τα φύλλα που τη σκέπαζαν και τη ζέσταναν , ευλόγησε το δέντρο λέγοντας : «Να είσαι πάντα ευλογημένο και μοσχοβολημένο».  Με την ευλογία της Παναγίας το δέντρο γέμισε με καταπράσινα φύλλα και άνθισε για πρώτη φορά. Ονομάστηκε Πασχαλιά. Είναι η ευλογημένη Πασχαλιά με τα μοσχοβολημένα εκείνα  λουλούδια που ανθίζουν το Πάσχα.







Επίσης ευλογημένα λουλούδια θεωρούνται η παπαρούνα και ο κρίνος.



















  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Μελισσούλες ζουζουνίζουν




Άνοιξη……  η φύση έχει φορέσει τα γιορτινά της , τα  έντομα  ξυπνούν και μας προκαλούν. 

Αφορμή για τη συζήτησή μας ήταν η εμφάνιση μιας  μέλισσας  μέσα στην τάξη μας .
        

               

Τα παιδιά θέλησαν να μάθουν πως ζουν αυτά τα όμορφα έντομα,
πως εργάζονται για να παράγουν το μέλι 
αλλά και τα μυστικά της καθημερινής τους ζωής.




    
       
   

                                                
 Μέσα σε κάθε κυψέλη υπάρχουν τρία είδη μελισσών:    

η βασίλισσα, οι εργάτριες και οι κηφήνες.



  









Το σώμα της μέλισσας αποτελείται από τρία μέρη: το κεφάλι , το θώρακα και την κοιλιά, στο μέγεθος ενός μέτριου φιστικιού.
Η μέλισσα έχει τρίχωμα διαφορετικού χρώματος στο σώμα της. Αυτές οι τρίχες κάνουν τις ρίγες των μελισσών να φαίνονται καφέ και κίτρινες.
Στο κεφάλι της έχει δεξιά και αριστερά δύο μεγάλα  μάτια , που αποτελούνται από 13.000 περίπου μικρά μάτια το καθένα και έτσι έχει τη δυνατότητα να βλέπει ταυτόχρονα μπροστά , πίσω, πάνω και κάτω. Στο κέντρο του κεφαλιού της έχει ακόμα τρία απλά μάτια, που σχηματίζουν τρίγωνο.


 



Έχει δυο κεραίες, που είναι σαν δέκτες ραδιοφώνου. Είναι τα όργανα της ακοής και της όσφρησης.
Στο στόμα η μέλισσα έχει μια γλώσσα μακριά, παχιά και εύκαμπτη. Στην άκρη είναι σαν προβοσκίδα με μικρό κουταλάκι, που είναι μαζί όργανο αφής και γεύσης. Όταν δεν τη μεταχειρίζεται, την κρατά κουλουριασμένη στην κοιλιά της. Με την προβοσκίδα ρουφά το νέκταρ από τα λουλούδια.
Από το θώρακα ξεφυτρώνουν δυο ζευγάρια διάφανα, λεπτά αλλά δυνατά φτερά, σαν μεμβράνη από ζελατίνη, ώστε να μπορεί να πετάξει μακριά για τροφή. Το γρήγορο κούνημα των φτερών τους προκαλεί ένα χαρακτηριστικό ήχο, το γνωστό μας  «ζουζούνισμα».
Τα 6 πόδια της μέλισσας είναι κι αυτά τριχωτά και τελειώνουν στις άκρες τους σε νύχια αγκιστρωτά. Στα πίσω πόδια της έχει μικρές κοιλότητες, που λέγονται καλάθια. Αυτά μοιάζουν σαν κίτρινα μπαλόνια, γιατί εκεί βάζει τη γύρη από τα άνθη.
Η κοιλιά της μέλισσας αποτελείται από 6 δαχτυλίδια. Στην άκρη της κοιλιάς υπάρχει το κεντρί το οποίο είναι κούφιο, μοιάζει σαν τρυπανάκι και συγκοινωνεί με έναν αδένα, που έχει μέσα δηλητήριο. Είναι το μοναδικό της όπλο εναντίον των εχθρών της. Όταν ενοχληθεί, αμύνεται με το κεντρί αυτό, που φέρει στο άκρο του μικρά αγκίστρια στραμμένα προς τα μέσα. Έτσι, όταν βυθιστεί σε έναν ελαστικό ιστό, όπως το δέρμα του ανθρώπου, η μέλισσα είναι αναγκασμένη να εγκαταλείψει το κεντρί με τα σπλάχνα, που είναι συνδεδεμένα μαζί του και κατά συνέπεια πεθαίνει. Οι κηφήνες δεν έχουν κεντρί.
Η μέλισσα δεν αναπνέει όπως ο άνθρωπος , αλλά έχει τρύπες στο σώμα, μέσα από τις οποίες περνά ο αέρας.
Την άνοιξη και το καλοκαίρι τρέφεται από τη γύρη και το γλυκό νέκταρ  των λουλουδιών. Το χειμώνα τρέφεται με μέλι, που έχει αποθηκέψει στις κηρήθρες της κυψέλης.







 

 
   H     εργάτρια , που στα πίσω πόδια της κουβαλάει τη γύρη.








Η βασίλισσα
Η βασίλισσα είναι η μοναδική γόνιμη θηλυκή μέλισσα στην κυψέλη. Ζει στη μέση της κυψέλης και είναι ο αρχηγός της. Είναι εύκολο να την αναγνωρίσει κανείς από το αρκετά μεγαλύτερο σώμα της, σε σχέση με  τις άλλες μέλισσες, και τα  πολύ κοντύτερα φτερά της.
Γονιμοποιείται μια φορά στη ζωή της από τους κηφήνες και η αποκλειστική της αποστολή είναι να γεννάει τα αυγά στα ειδικά εξάγωνα κελιά (ένα στο κάθε κελί), που ετοίμασαν οι εργάτριες γι’ αυτό το σκοπό. Γεννάει δύο ειδών αυγά:
τα γονιμοποιημένα, από τα οποία βγαίνουν οι εργάτριες, και
τα αγονιμοποίητα αυγά, από τα οποία θα βγουν οι κηφήνες.
Τη βασιλική προνύμφη τη θρέφουν οι εργάτριες με διαλεχτή τροφή, το βασιλικό πολτό, ενώ τις υπόλοιπες με μέλι και γύρη. Υπάρχει πιθανότητα όμως να θραφούν με βασιλικό πολτό και περισσότερες από μια προνύμφες. Έτσι μπορεί να γεννηθούν 2 ή 3 νέες βασίλισσες στην κυψέλη. Μόλις εμφανιστεί η πρώτη, τρώει το κέρινο σκέπασμα από τα κελιά των άλλων, που προορίζονται επίσης για βασίλισσες, και τις σκοτώνει, ώστε να μείνει η μοναδική βασίλισσα στην κυψέλη.
Την άνοιξη, η βασίλισσα πρέπει να κάνει το ταξίδι του γάμου της. Βγαίνει λοιπόν στην είσοδο της κυψέλης και βουίζει δυνατά, προσκαλώντας έτσι τους κηφήνες να την ακολουθήσουν. Πετάει όλο και πιο ψηλά, ώστε να εξαντληθούν οι κηφήνες και να γονιμοποιηθεί με τους δυνατότερους.
Επιστρέφει στην κυψέλη, ενώ οι κηφήνες πεθαίνουν, και αρχίζει να γεννάει αυγά μέσα στις κυψέλες  (2.000 – 3.000 αυγά την ημέρα επί 4-5 χρόνια). Αυτή η αποστολή της είναι τόσο σημαντική, ώστε δεν έχει χρόνο ούτε να φαει , ούτε να πλυθεί. Έχει γύρω της πολλές μέλισσες που τη φροντίζουν, την ταΐζουν στο στόμα με γύρη και βασιλικό πολτό και την καθαρίζουν.








Από το αυγό, σε 3-4 μέρες, βγαίνει το σκουληκάκι, που λέγεται προνύμφη
Η προνύμφη μεταμορφώνεται σε νύμφη. Η περίοδος της προνύμφης διαρκεί περίπου 10 μέρες.
Η νύμφη, σε 8 περίπου ημέρες, μεταμορφώνεται σε μέλισσα, η οποία βγαίνει από το κελί της.
Έχει επίσης  τους προσωπικούς φρουρούς της, που έχουν διαταγή να επιτίθενται σε όποιον την ενοχλήσει.
Όταν η νέα βασίλισσα επιστρέψει μετά τη γαμήλια πτήση της στην κυψέλη, τα πράγματα γίνονται δύσκολα, γιατί παλιά και νέα βασίλισσα δε χωρούν πια στην ίδια κυψέλη και αρχίζει μεταξύ τους άγριος αγώνας. Η παλιά βασίλισσα προσπαθεί να σκοτώσει ή να διώξει τη νέα. Τελικά, οι νέες εργάτριες προστατεύουν τη βασίλισσά τους και διώχνουν την παλιά, που την ακολουθούν οι παλιές μέλισσες σαν πιστοί οπαδοί.
Η διωγμένη βασίλισσα σταματάει συνήθως σ’ ένα κλαδί δέντρου, οπότε μαζεύονται γύρω της και οι υπόλοιπες μέλισσες και σχηματίζουν ένα είδος τσαμπιού σταφυλιού. Εκεί ξαναρχίζουν το έργο τους, εκτός αν κάποιος μελισσοκόμος τις μαζέψει και τις τοποθετήσει σε κυψέλη.
Έτσι δημιουργείται μια νέα κοινωνία μελισσών, δηλαδή μια κυψέλη.






Ο βιολογικός κύκλος της μέλισσας

Αυγό –προνύμφη- νύμφη
Τα αυγά προέρχονται από τη βασίλισσα είναι μεγάλα και μακρόστενα.
Οι προνύμφες τρέφονται από τις εργάτριες με βασιλικό πολτό γύρη και μέλι μέχρι την ημέρα που θα σφραγιστούν τα κελιά με κερί
Αφού σφραγιστούν τα κελιά οι προνύμφες πλέκουν κουκούλι και περνούν στο στάδιο της νύμφης.



Πως παράγεται το μέλι
Οι μέλισσες της κυψέλης πετάνε από λουλούδι σε λουλούδι και μαζεύουν τη γύρη και το νέκταρ .Όταν μαζέψουν αρκετό και το φορτίο τους είναι βαρύ γυρίζουν πίσω στη φωλιά τους το αφήνουν και συνεχίζουν πάλι την ίδια διαδικασία. Στη συνέχεια άλλες μέλισσες με τα φτερά τους δημιουργούν ένα  ρεύμα  αέρα έτσι ώστε να εξατμιστεί γρήγορα η ποσότητα νερού που υπάρχει στο νέκταρ.Τέλος οι μέλισσες σφραγίζουν τα κελιά με ένα λεπτό στρώμα κεριού.










ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ





















                                                                                                   

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS